زندگینامه ولفگانگ موتسارت | بخش اول

ولفگانگ موتسارت ، آهنگساز اتریشی ، یک هنرمند توانا ، رشته ای از اپرا ، کنسرتو ، سمفونی و سوناتا را ایجاد کرد که موسیقی کلاسیک را عمیقا شکل می دهد.
ولفگانگ موتزارت کی بود؟
ولفگانگ آمادئوس موتزارت نوازنده ای بود که قادر به نواختن سازهای مختلفی بود که از 6 سالگی شروع به نواختن در ملا عام کرد. در طول سال ها ، موتزارت خود را با انواع اماکن و مراجعین اروپایی هماهنگ کرد و صدها اثر را شامل سوناتاها ، سمفونی ها ، توده ها ، و موسیقی مجلسی ، کنسرتو و اپرا ، که با احساسات زنده و بافت های پیچیده مشخص شده اند.

اوایل زندگی
اروپای مرکزی در اواسط قرن هجدهم یک دوره گذار را سپری می کرد. بازماندگان امپراتوری مقدس روم به شاهنشاهی های کوچک نیمه خودگردان تقسیم شده بودند. نتیجه رقابت بین شهرداری ها برای شناسایی و شناسایی بود. رهبری سیاسی دولت های کوچک شهری مانند سالزبورگ ، وین و پراگ در دست اشراف بود و ثروت آنها هنرمندان و موسیقیدانان را مأمور سرگرمی ، الهام و سرگرمی می کرد. موسیقی دوره های رنسانس و باروک در حال انتقال به سمت ترکیب بندی های با بدنه بیشتر با سازهای پیچیده بود. ایالت کوچک شهر سالزبورگ محل تولد یکی از با استعدادترین و عجیب ترین آهنگسازان موسیقی در تمام دورانها خواهد بود.

ولفگانگ آمادئوس موتسارت در 27 ژانویه 1756 در سالزبورگ ، اتریش متولد شد و تنها پسر لئوپولد و ماریا پرتل موتزارت بود. لئوپولد آهنگساز ، ویولونیست و دستیار استاد کنسرت موفق در دادگاه سالزبورگ بود. مادر ولفگانگ ، آنا ماریا پرتل ، در خانواده ای از طبقه متوسط ​​رهبران جامعه محلی به دنیا آمد. تنها خواهرش ماریا آنا (ملقب به "نانرل") بود. با تشویق و راهنمایی پدرشان ، هر دو در سنین پایین با موسیقی آشنا شدند. همانطور که ولفگانگ سه ساله نگاه می کرد ، لئوپولد نانرل را از هفت سالگی روی صفحه کلید شروع کرد. ولفگانگ با تقلید از بازی خود ، به سرعت شروع به درک خوبی از آکورد ، لحن و سرعت کرد. به زودی ، او نیز توسط پدرش تحت تعلیم قرار گرفت.

لئوپولد معلمی فداکار و وظیفه مدار به هر دو فرزندش بود. او درسها را سرگرم کننده ساخت ، اما همچنین بر رعایت اخلاق و کمال قوی کار اصرار ورزید. خوشبختانه هر دو کودک در این مناطق عالی عمل کردند. لئوپولد با شناخت استعدادهای خاص خود ، بیشتر وقت خود را به آموزش آنها در موسیقی و همچنین سایر دروس اختصاص داد. ولفگانگ به زودی نشانه هایی از برتری آموزه های پدرش را با آهنگسازی اولیه در پنج سالگی و نشان دادن توانایی برجسته در نواختن ساز و ویولن نشان داد. او بزودی به نواختن پیانو ، ارگ و ویولا ادامه می داد.

در سال 1762 ، پدر موتسارت نانرل را که یازده ساله است و ولفگانگ شش ساله را به عنوان اولین از چندین "تور" اروپایی به دادگاه باواریا در مونیخ برد. خواهران و برادران به دادگاه های پاریس ، لندن ، لاهه و زوریخ سفر می کردند و به عنوان اعجوبه های کودک اجرا می کردند. موتزارت با تعدادی از نوازندگان برجسته ملاقات کرد و با آثار آنها آشنا شد. خصوصیت مهم دیدار او با یوهان کریستین باخ (پسر کوچک یوهان سباستین باخ) در لندن بود که تأثیر زیادی بر موتزارت داشت. سفرها طولانی و غالباً دشوار بود و در شرایط بدوی سفر می کردند و منتظر دعوت و بازپرداخت اشراف بودند. غالباً ، موتزارت و سایر اعضای خانواده اش به شدت بیمار می شدند و مجبور بودند برنامه عملکرد خود را محدود کنند.

تازه کار آهنگساز جوان
در دسامبر 1769 ، موتزارت ، آن زمان 13 ساله ، و پدرش از سالزبورگ به ایتالیا عزیمت کردند و مادر و خواهر خود را در خانه گذاشتند. به نظر می رسد در این زمان حرفه موسیقی حرفه ای نانرل به پایان رسیده بود. او در آستانه سن ازدواج بود و طبق عرف آن زمان ، دیگر اجازه نداشت استعداد هنری خود را در انظار عمومی نشان دهد. گردش ایتالیایی بیشتر از دیگران بود (1771-1769) زیرا لئوپولد می خواست توانایی های پسرش را به عنوان یک مجری و آهنگساز برای بیشترین تعداد مخاطب جدید به نمایش بگذارد. هنگامی که در رم بود ، موتزارت یکبار اجرای Gregorio Allegri's Miserere را در کلیسای نمازخانه سیستین شنید. او کل امتیاز را از حافظه نوشت و فقط برای رفع چند خطای جزئی برگشت. در این مدت موتزارت اپرای جدیدی به نام Mitridate ، دی دی پونتو را برای دربار میلان نوشت. کمیسیون های دیگر دنبال شدند و در سفرهای بعدی به ایتالیا ، موتزارت دو اپرای دیگر نوشت ، Ascanio in Alba (1771) و Lucio Silla (1772).
موتزارت و پدرش در مارس 1773 از آخرین اقامت خود در ایتالیا بازگشتند اسقف اعظم جدید پس از بازگشت ، موتزارت جوان را با دستمزد اندک به عنوان دستیار مدیر کنسرت منصوب کرد.
در این مدت ، موتزارت جوان این فرصت را داشت که در چندین ژانر موسیقی مختلف با ساخت سمفونی ها ، کوارتت های زهی ، سوناتا و سرناد و چند اپرا کار کند.