زندگینامه پیتر بروگل مهتر | بخش دوم

در حقیقت بروگل اکتشافات خود را در این زمینه گسترش داد. او در کنار ترکیبات کوهستانی خود ، شروع به کشیدن جنگل های حومه کرد. سپس به روستاهای فلاندی و در سال 1562 به مناظر شهری با برج ها و دروازه های آمستردام روی آورد.
علاقه مضاعف به چشم انداز و موضوعاتی که نیاز به نمایش چهره های انسانی دارند ، اغلب به طور مشترک ، نقاشی هایی را نشان می دهد که بروگل پس از بازگشت از ایتالیا به تعداد بیشتری تولید می کند. تمام نقاشی های او ، حتی نقاشی هایی که در آنها چشم انداز به عنوان ویژگی غالب ظاهر می شود ، دارای برخی مطالب داستانی هستند. برعکس ، در مواردی که در درجه اول روایی هستند ، تنظیم منظره اغلب بخشی از معنا را به همراه دارد. به جز سالهای 1558 و 1561 ، نقاشیهای تاریخ دار از هر سال باقی مانده اند. در این دهه ازدواج بروگل با مایکن کوکه در کلیسای Notre-Dame de la Chapelle در بروکسل در سال 1563 و انتقال وی به آن شهر ، که در آن مایکن و او مادر زندگی می کردند. محل اقامت وی ​​اخیراً مرمت و به موزه بروگل تبدیل شد. با این حال ، در مورد صحت شناسایی تردید وجود دارد.
در بروکسل ، بروگل بزرگترین نقاشی های خود را تولید کرد ، اما فقط تعداد کمی از نقاشی ها را برای حکاکی انجام داد ، زیرا ممکن است پس از ترک بروگل از آنتورپ ، ارتباط با Hiëronymus Cock کمتر شود. دلیل دیگر تمرکز روی نقاشی شاید موفقیت روزافزون وی در این زمینه بوده است. از جمله حامیان وی Antione Perrenot Cardinal de Granvelle ، رئیس شورای دولت در هلند بود ، که ژاک ژونگیلینک مجسمه ساز در کاخ وی استودیو داشت. او و بروگل همزمان به ایتالیا سفر کرده بودند ، و برادرش ، نیکلاس ، یک مجموعه دار ثروتمند آنتورپ ، بزرگترین حامی بروگل بود ، تا سال 1566 16 نقاشی خود را خریداری کرد. آبراهام اورتلیوس یکی دیگر از حامیان وی بود که در یک آگهی ترحیم به یاد ماندنی ، بروگل را کاملترین هنرمند قرن خواند. بیشتر نقاشی های او برای مجموعه داران ساخته شده است.
بروگل در سال 1569 درگذشت و در نوتردام د لا چاپل در بروکسل به خاک سپرده شد.
تکامل هنری و وابستگی ها
علاوه بر بسیاری از نقاشی ها و حکاکی های بروگل ، 45 نقاشی معتبر از یک خروجی بسیار بزرگتر که اکنون از دست رفته اند ، حفظ شده است. از این تعداد ، حدود یک سوم در موزه Kunsthistorisches وین متمرکز شده اند ، که نشان دهنده علاقه شدید شاهزادگان هابسبورگ در قرن 16 و 17 به هنر بروگل است.
بروگل در نخستین آثار برجای مانده خود ، به عنوان یك هنرمند منظر ، مدیون اما منسوب به سنت منظره فلاندی قرن شانزدهم ، و همچنین تیتیان و سایر نقاشان مناظر ونیزی ظاهر می شود. پس از بازگشت از ایتالیا ، او به ترکیبات چند فیگور روی آورد ، نمایندگی از جمعیتی که به راحتی در سراسر تصویر قرار می گیرند و معمولاً از بالا دیده می شوند. در اینجا نیز می توان پیشینیان را در هنر Hiëronymus Bosch و سایر نقاشان نزدیک به زمان بروگل مشاهده کرد.
در سالهای 1564 و 1565 ، با توجه به طلسم هنر ایتالیا و به ویژه رافائل ، بروگل تعداد ارقام را به شدت كاهش داد ، تعداد اندكی بزرگتر و در یك فضای بسیار باریك با هم قرار گرفتند. با این حال ، در سال 1565 ، او با سریال مشهور معروف به "کارگران ماه ها" دوباره به منظره روی آورد. در پنج مورد از آنها که باقی مانده است ، او چهره ها را به خطوط بزرگ منظره تابع می کند. بعداً دوباره جمعیتی ظاهر می شود که در گروههای متراکم متراکم قرار می گیرد.
آخرین کارهای بروگل اغلب علاقه وافری به هنر ایتالیا نشان می دهد. آرایش فضایی مورب ارقام موجود در عروسی دهقان ، ترکیبات ونیزی را به یاد می آورد. اگرچه به دهقانان تبدیل شده است ، اما چهره هایی از این دست مانند دهقان و پرنده نستر (1568) چیزی از عظمت میکل آنژ دارند. در آخرین آثار ، دو گرایش ظاهر می شود: از یک طرف ، یادبود ترکیبی و ساده سازی بیش از حد چهره ها ، و از سوی دیگر ، کاوش در کیفیت بیانگر حالات مختلف منتقل شده توسط چشم انداز. روند سابق در شکارچیان در برف (1565) ، یکی از نقاشی های زمستانی او ، مشهود است. مورد دوم در فضای تابناک و آفتابی مجوز در چوبه دار و در شخصیت تهدیدآمیز و مهیب طوفان در دریا دیده می شود ، اثری ناتمام ، احتمالاً آخرین نقاشی بروگل.
علاقه ای به مشاهده آثار انسان نیز نداشت. او که با دقت تقریباً علمی به تمام جزئیات اشاره می کرد ، کشتی ها را در چندین نقاشی و در یک سری حکاکی ها با دقت زیادی ارائه داد. وفادارترین تصویر از عملیات ساختمانی معاصر در دو نقاشی برج بابل (یکی در سال 1563 ، دیگری بدون تاریخ) نشان داده شده است. برج روتردام بابل یکی دیگر از ویژگی های هنر بروگل را نشان می دهد ، علاقه وسواسی به ارائه حرکت. این مشکلی بود که او دائماً با آن آزمایش می کرد.
در نقاشی روتردام ، حرکت به یک جسم بی جان منتقل می شود ، به نظر می رسد برج به صورت چرخشی نشان داده شده است. حتی با شگفت انگیزتر ، در The Magpie on the Gallows ، چوبه دار ظاهراً در رقص دهقانان شرکت می کند که در کنار آنها نشان داده شده است.

چندین نقاشی از رقص های دهقانی نمونه های بارزی است و برخی دیگر که کمتر آشکار هستند ، نمایش های فرایندی در راه به سمت گورخر و در "تبدیل سنت پل" است. کار دوم همچنین حرکتی از چهره ها را از طریق مناطق دائما در حال تغییر مناطق کوهستانی منتقل می کند. این احساس ابتدا در نقاشی های اولیه کوه و بعداً به شکل متفاوت در پرواز به مصر (1563) ظاهر شد. به نظر می رسد بروگل در اواخر زندگی خود مجذوب مسئله ریزش چهره شده است. تحصیلات وی در بازپرداخت مراحل متوالی سقوط در «مثل کورها» به اوج آنها رسید. وحدت کامل فرم ، محتوا و بیان ، این نقاشی را به عنوان نقطه اوج هنر اروپا نشان می دهد.

پیتر بروگل بزرگ: برج بابل
پیتر بروگل بزرگ: برج بابل
برج بابل ، نقاشی رنگ روغن توسط پیتر بروگل بزرگ ، 1563 ؛ در موزه Kunsthistorisches ، وین.
با مجوز از موزه Kunsthistorisches ، وین

موضوع ساخته های بروگل طیف وسیعی را تحت تأثیر قرار می دهد. علاوه بر مناظر ، مجموعه آثار وی شامل صحنه های متعارف کتاب مقدس و مثلهای مسیح ، موضوعات اسطوره ای مانند منظره با سقوط ایکاروس (دو نسخه) و تصاویر گفته های ضرب المثل در ضرب المثل های هلند و چندین نقاشی دیگر است. تصنیف های تمثیلی او غالباً دارای یک شخصیت مذهبی است ، زیرا این دو مجموعه حکاکی شده "رذایل" (1556-57) و "فضایل" (1559-60) هستند ، اما شامل هجوهای ناشایست اجتماعی نیز می شوند. صحنه های زندگی دهقانی به خوبی شناخته شده است ، اما تعدادی از موضوعاتی که طبقه بندی آنها آسان نیست شامل جنگ بین کارناوال و روزه (1559) ، بازی های کودکان (1560) و دال گریت ، معروف به دیوانه مگ (1562) است.

اخیراً نشان داده شده است كه بسیاری از آثار بروگل چقدر نزدیك به عقاید اخلاقی و مذهبی دیرك كورنهرت است ، كه در نوشته های وی درباره اخلاق رویكرد منطقی و منطقی نشان داده شده است. او طرفدار مسیحی عاری از تشریفات ظاهری فرقه های مختلف ، کاتولیک روم ، کالونیست و لوتری بود ، که وی را بی ربط رد کرد. در عصر درگیری های تلخ ناشی از عدم تحمل مذهبی ، Coohert خواستار مدارا شد. البته بروگل ، ضعف انسان را به صورت كلی تر ، با بخل و حرص و طمع به عنوان اهداف اصلی انتقاد خود ، كه با ابتكار در حکاکی نبرد بین کیسه های پول و جعبه های محکم بیان می شد ، از بین برد. این می تواند مطابق با نظرات Coohert باشد ، که اجازه می داد در ظاهر در عبادت های قدیمی شرکت کرده و حمایت از کاردینال دو گرانول را بپذیرید.