زندگی نامه محمدرضا شجریان

محمدرضا شجریان (به فارسی: محمدرضا شجریان ؛ تلفظ فارسی: [mohæmːæd ɾeˈzɒː ʃædʒæɾiˈɒːn]) (23 سپتامبر 1940) خواننده ، آهنگساز و استاد (استاد) موسیقی سنتی ایرانی کلاسیک ایرانی است. [2] [3] [4 ] وی را "بزرگترین استاد ایرانی زنده موسیقی کلاسیک فارسی" خوانده اند.

شجریان در مشهد ، ایران متولد شد و از پنج سالگی و زیر نظر پدرش خوانندگی را آغاز کرد. در دوازده سالگی ، او مطالعه رپرتوار سنتی کلاسیک معروف به Radif را آغاز کرد. شجریان خوانندگی را از سال 1959 در رادیو خراسان آغاز کرد و در دهه 60 با سبک متمایز آواز خود به شهرت رسید. استادان اصلی وی احمد عبادی ، اسماعیل مهرتاش ، عبدالله دوامی و نورعلی برومند بودند. او همچنین سبک های آوازی خوانندگان را از نسل های گذشته ، از جمله رضا قلی میرزا زلی ، فریبرز منوچهری ، غمار ملوک وزیری ، اقبال آذر و تاج اصفهانی فرا گرفت. وی از جلیل شهناز ، نوازنده تار افسانه ای ایرانی بسیار تأثیرگذار در پیشرفت خود نام برد و این نشان می دهد که او اغلب سعی داشته است از سبک نوازندگی شهناز در آواز خود تقلید کند.

شجریان با پرویز مشکاتیان ، محمدرضا لطفی ، حسین علیزاده و فرامرز پایور همکاری داشته است. او به عنوان خواننده ماهر در سبک سنتی به چالش کشیده شناخته شده است. در سال 1999 یونسکو در فرانسه جایزه پیکاسو و در سال 2006 مدال موتزارت یونسکو را به وی اهدا کرد.

در مارس 2016 ، شجریان فاش کرد که وی در پانزده سال گذشته به سرطان کلیه مبتلا بوده است. [6] او در فیلم تبریک نوروز خود ، که در حساب YouTube خود منتشر شده است ، با موهای تراشیده ظاهر شد.
شجریان در اوایل پنج سالگی زیر نظر پدرش با تلاوت قرآن آواز خواند. وی در دوازده سالگی بدون مطالعه رضایت پدرش مطالعه رپرتوار سنتی کلاسیک فارسی را که به عنوان رادیف شناخته می شود آغاز کرد زیرا مطالعه و اجرای موسیقی بر خلاف اعتقادات مذهبی پدر بود. شاید به همین دلیل است که او نام هنری "سیاوش بیدکانی" را در اوایل کار خود به عنوان خواننده انتخاب کرد ، که مدت زیادی طول نکشید و خیلی زود دوباره از نام اصلی خود استفاده کرد. شجریان خوانندگی را از سال 1959 در رادیو خراسان آغاز کرد و در دهه 60 با سبک متمایز آواز خود به شهرت رسید. از آن زمان حرفه وی شامل تدریس در گروه هنرهای زیبا دانشگاه تهران ، کار در رادیو و تلویزیون ملی ، تحقیق در مورد موسیقی ایرانی و ضبط های متعدد بود.

گروههای موسیقی
شجریان همیشه در گروه های موسیقی نبوده است ، اما او در حال حاضر با پسرش همایون شجریان و همچنین دو استاد دیگر کیهان کلهر و حسین علیزاده آواز استادان موسیقی ایرانی را می کند. وی همچنین با دخترش مژگان شجریان برنامه اجرا می کند.

در سال 2008 ، او با گروه آوای جهان ، متشکل از پسرش همایون (تمبک و آواز) ، حسین بهروزینیا (بربات) ، مجید درخشانی (تار) ، حسین رضایی نیا (دف) و سعید فرجپوری (کمانچه) به دور دنیا رفت. [7 ]

در سال 2012 ، او به همراه دخترش مژگان شجریان و دیگر اعضای گروه با گروه شهناز تور رفت. این گروه به نام جلیل شهناز نوازنده استاد تار نامگذاری شده است و درصدی از درآمد حاصل از آن تأمین نیازهای بهداشتی وی است.

آثار قابل توجه
کنسرت Raast-Pangagaah با محمدرضا لطفی در Raast-pangagaah (1976).
چهره به چهره با محمدرضا لطفی در نوا (1977).
گلبانگ شجریان ، قسمت 1 (Bot-e Chin) شامل: علی اکبر شیدا (تصنیف ها) ، فریدون شهبازیان (آهنگساز) ، فرامرز پایور (سنتور) ، هوشنگ ظریف (تار). قسمت 2 (دولت عشق) شامل حسن یوسف زمانی (آهنگساز) ، احمد عبادی (سه تار) ، علی اصغر بهاری (کمانچه) است. شعر حافظ ، سعدی و بابا طاهر (1977).
عشق داناد با محمدرضا لطفی در فیلم ابو آتا (1981).
Aastaan ​​e Jaanaan در کنار پرویز مشکاتیان و ناصر فرهنگفر در سور (1982).
Bidaad با پرویز مشکاتیان و گروه عارف در همایون (1985).
در موسیقی بیات ترک (1986) با محمدرضا لطفی همراه باش.
ناوا - موراکاب خانی به همراه پرویز مشکاتیان و گروه عارف در نواوا ، سه گه و دشتی (1986).
دود عود با پرویز مشکاتیان و ارکستر سمفونیک تهران در نواوا (1987).
دستان (آلبوم) | دستان با پرویز مشکاتیان و گروه عارف در چهار گاه (1987).
کنسرت دستگاه چهارگاه (نسخه زنده دستان) با پرویز مشکاتیان و گروه عارف به طور زنده در بن ضبط شد (1987).
قاصدک در کنار پرویز مشکاتیان و همایون شجریان (1994).
دار خیال با مجید درخشانی در Segaah (1995).
Zemestaan ​​Ast در کنار حسین علیزاده و کیهان کلهر در ماهور و همایون (1999).
شب ، سکوت ، کویر (به فارسی: شب ، سکوت ، کویر) با کیهان کلهر بر اساس موسیقی محلی خراسان. چهارراه سنتی (2000).
بدون شما با استادان گروه موسیقی ایرانی در نواوا و بیات کرد (2002).
فریاد با استادان گروه موسیقی ایرانی در Raast-pangagaah (2003).
Devoid Grail با بازی فریدون شهبازیان در ماهور و دشتی (2004).
سر عشق با پا...