زندگینامه نوتوریوس بی آی جی | بخش چهارم

1997: زندگی پس از مرگ و تصادف رانندگی
در هنگام ضبط آلبوم دوم خود ، زندگی پس از مرگ ، والاس و لیل 'سسیس به جرم سیگار کشیدن ماری جوانا در ملا public عام دستگیر شدند و ماشین آنها را پس گرفتند. والاس علی رغم مخالفت های Lil 'Cease ، یک ماشین اجاره ای شورولت لومینا را به عنوان جانشین انتخاب کرد. اتومبیل دارای مشکلات ترمز بود اما والاس آنها را رد کرد. برخورد ماشین با ریل باعث شکستن پای چپ والاس و فک لیل ساس شد. والاس به دنبال این حادثه ماهها در بیمارستان بود. او موقتاً به صندلی چرخدار محدود شد و مجبور به استفاده از عصا شد و مجبور شد درمان خود را انجام دهد. علی رغم بستری شدن در بیمارستان ، وی به کار بر روی آلبوم ادامه داد. به این تصادف در متن شعر "Long Kiss Goodnight" اشاره شد: "بله هنوز مرا قلقلک می دهی ، من قبلاً مثل Ripple قوی بودم / Til Lil 'Cease مرا فلج کرد."

در ژانویه 1997 ، والاس به دلیل وقوع حادثه ای در رابطه با یکی از دوستان مروج کنسرت که ادعا کرد والاس و اطرافیانش وی را در پی اختلاف در ماه مه 1995 مورد ضرب و شتم قرار داده بودند ، به والس دستور داده شد تا خسارت خود را پرداخت کند. ، اما همه اتهامات سرقت منتفی شد. به دنبال وقایع ، والاس از تمایل به تمرکز بر "آرامش روانی" خود و خانواده و دوستانش صحبت کرد.

مرگ
در فوریه 1997 ، والاس برای تبلیغ زندگی پس از مرگ و ضبط یک موزیک ویدئو برای تک آهنگ اصلی خود ، "Hypnotize" به کالیفرنیا سفر کرد. در 5 مارس ، او مصاحبه رادیویی با خانه سگ در KYLD در سانفرانسیسکو انجام داد. در مصاحبه ، وی اظهار داشت که از زمانی که از امنیت خود می ترسد ، جزئیات امنیتی را استخدام کرده است ، اما این امر به دلیل شخصیت مشهور بودن به طور کلی بوده است و نه به طور خاص به دلیل رپر بودن او.

در 8 مارس ، والاس در یازدهمین دوره جوایز سالانه موسیقی Soul Train در لس آنجلس جایزه ای به Toni Braxton اهدا کرد و توسط برخی از مخاطبان مورد تحسین قرار گرفت. وی سپس در یک مهمانی پس از آن به میزبانی Vibe و Qwest Records در موزه اتومبیل پترسن شرکت کرد. میهمانان شامل ایوانز ، عالیه ، کمبس و اعضای باندهای Crips and Bloods بودند. روز بعد در ساعت 12:30 صبح PST ، پس از اینکه آتش نشانی مهمانی را به دلیل ازدحام زیاد زود بست ، والاس با همراهانش در دو GMC Suburbans رفت تا به هتل خود برگردد. او در کنار همکارانش دامیون "D-Roc" باتلر ، لیل سسیس و راننده گریگوری "جی مانی" یانگ روی صندلی سرنشین جلو حرکت کرد. شانه ها با سه محافظ با ماشین دیگر سفر کردند. این دو کامیون توسط یک شورلت بلیزر همراه با مدیر امنیتی Bad Boy ، پل آفورد ، دنباله دار شدند.

ساعت 12:45 صبح ، خیابان ها مملو از جمعیتی بود که حزب را ترک می کردند. کامیون والاس در چراغ قرمز 50 متری (46 متری) موزه اتومبیل پیترسن متوقف شد و یک چوی ایمپالا سیاه رنگ در کنار آن بلند شد. راننده ایمپالا ، یک فرد آفریقایی-آمریکایی ناشناس ، پوشیده از کت و شلوار آبی و پاپیون ، از پنجره خود غلت زد و یک اسلحه 9 میلیمتری استیل آبی کشید و به سمت ماشین والاس تیراندازی کرد. چهار گلوله به والاس اصابت کرد و اطرافیان او را به سرعت به مرکز پزشکی Cedars-Sinai رساندند ، جایی که پزشکان توراکوتومی اورژانسی را انجام دادند ، اما در ساعت 1:15 بامداد اعلام شد که وی 24 ساله بود که فوت کرد. کالبد شکافی وی ، که 15 سال پس از مرگش آزاد شد ، نشان داد که فقط آخرین گل منجر به مرگ شد. قبل از توقف در شانه چپ ، از طریق ران راست وارد شده و به روده بزرگ ، کبد ، قلب و ریه چپ او برخورد کرد.
مراسم تشییع جنازه والاس در کلیسای تشییع جنازه Frank E. Campbell در منهتن در 18 مارس برگزار شد. در این مراسم حدود 350 عزادار شرکت داشتند ، از جمله Lil 'Cease ، Queen Latifah ، Flava Flav ، Mary J. Blige ، Lil' Kim ، Run – DMC ، DJ Kool Herc ، Treach ، Busta Rhymes ، Salt-N-Pepa ، DJ Spinderella ، Foxy Brown و Sister Souljah. دیوید دینکینز و کلایو دیویس نیز در مراسم خاکسپاری شرکت کردند. پس از تشییع جنازه ، بدن او سوزانده شد و خاکستر به خانواده اش داده شد.

انتشارهای پس از مرگ
شانزده روز پس از مرگ او ، آلبوم دوم دیسک والاس با برنامه ریزی شده با عنوان کوتاه Life After Death منتشر شد و پس از ظهور زودرس در شماره 176 به دلیل تخلف در تاریخ خیابان ، در شماره 1 جدول بیلبورد 200 قرار گرفت. . آلبوم ضبط شده طیف گسترده ای از مهمانان و تهیه کنندگان نسبت به آلبوم قبلی خود را در بر داشت. نظرات خوبی به دست آورد و در سال 2000 موفق به دریافت گواهینامه Diamond شد که بالاترین گواهینامه RIAA به یک آلبوم هیپ هاپ انفرادی اعطا شد.
تک آهنگ اصلی آن "Hypnotize" آخرین ضبط موسیقی ویدیویی بود که والاس در آن شرکت می کرد. بزرگترین موفقیت او در چارت با پیگیری "Mo Money Mo Problems" با حضور شان کمبز (با نام مستعار رپ "Puff Daddy") و ماس بود. هر دو تک آهنگ در Hot 100 به رتبه 1 رسیدند و والاس را به اولین هنرمندی تبدیل کرد که پس از مرگ به این موفقیت دست یافت. سومین تک آهنگ "Sky's The Limit" ، با حضور گروه 112 ، به دلیل استفاده از کودکان در موسیقی ویدیو به کارگردانی اسپایک جونزه ، که برای تصویربرداری والاس و همرزمانش ، از جمله Combs ، Lil 'Kim ، و Busta Rhymes. والاس از طرف مجله Spin در دسامبر 1997 به عنوان هنرمند سال و تک آهنگ سال "هیپنوتیزم" انتخاب شد.