زندگینامه جکسون پولاک | بخش اول

جکسون پولاک ، هنرمند مشهور قرن بیستم ، با تکنیک های منحصر به فرد نقاشی انتزاعی ، انقلابی در دنیای هنر مدرن ایجاد کرد.
جکسون پولاک کی بود؟
هنرمند جکسون پولاک قبل از ترک فنون سنتی برای کشف اکسپرسیونیسم انتزاعی از طریق پاشیدن و قطعات عملی خود ، که شامل ریختن رنگ و سایر رسانه ها به طور مستقیم بر روی بوم ها بود ، زیر نظر توماس هارت بنتون تحصیل کرد. پولاک به دلیل کنوانسیون هایش هم مشهور بود و هم مورد انتقاد قرار گرفت. وی پس از رانندگی در حالت مستی و تصادف با درخت در نیویورک در سال 1956 ، در سن 44 سالگی درگذشت.

اوایل زندگی
پل جکسون پولاک در 28 ژانویه 1912 در کودی ، وایومینگ متولد شد. پدرش ، لروی پولاک ، یک کشاورز و یک نقشه بردار دولتی بود و مادرش ، استلا می مک کلور ، زنی سرسخت و با آرزوهای هنری بود. وی که کوچکترین فرزند از پنج برادر بود ، کودکی نیازمند بود و غالباً در جستجوی توجهی بود که از او جلب نمی شد.

در طول جوانی ، خانواده پولاک در غرب ، آریزونا و سراسر کالیفرنیا نقل مکان کرد. هنگامی که پولاک 8 ساله بود ، پدرش که یک الکل سو ab مصرف کننده بود ، خانواده را ترک کرد و برادر بزرگتر پولاک ، چارلز ، برای او مانند پدر شد. چارلز یک هنرمند بود و به عنوان بهترین در خانواده شناخته می شد. وی تأثیر چشمگیری در بلند پروازهای برادر کوچکترش داشت. در حالی که خانواده در لس آنجلس زندگی می کردند ، پولاک در دبیرستان هنرهای دستی ثبت نام کرد و در آنجا علاقه و علاقه خود به هنر را کشف کرد. وی قبل از اینکه مدرسه را رها کند به دلیل فعالیتهای خلاقانه اش دو بار اخراج شد.

در سال 1930 ، در سن 18 سالگی ، پولاک به شهر نیویورک نقل مکان کرد تا با برادرش چارلز زندگی کند. او به زودی شروع به تحصیل با معلم هنری چارلز ، نقاش نماینده منطقه ای ، توماس هارت بنتون ، در لیگ دانشجویان هنر کرد. پولاک بیشتر وقت خود را با بنتون می گذراند ، و اغلب از پسر کوچک بنتون مراقبت می کرد و بنتونها سرانجام به خانواده ای تبدیل شدند که پولاک احساس می کرد او هرگز نداشته است.
دوران افسردگی
در دوران رکود ، رئیس جمهور فرانکلین D. روزولت برنامه ای را آغاز کرد به نام پروژه آثار هنری عمومی ، یکی از بسیاری که قصد داشت شروع اقتصاد باشد. پولاک و برادرش سانفورد ، معروف به ساند ، هر دو با بخش نقاشی دیواری PWA کار کردند. برنامه WPA منجر به هزاران اثر هنری از پولاک و معاصرانی مانند خوزه کلمنته اوروزکو ، ویلم دی کونینگ و مارک روتکو شد.

اما علیرغم مشغول بودن به کار ، پولاک نتوانست از نوشیدن دست بکشد. در سال 1937 ، وی تحت درمان روانپزشکی برای اعتیاد به الکل از یک تحلیلگر یونگیایی قرار گرفت که به علاقه خود به نمادگرایی و هنر بومی آمریکا دامن زد. در سال 1939 ، پولاک نمایش پابلو پیکاسو را در موزه هنر مدرن کشف کرد. تجربه هنری پیکاسو پولاک را ترغیب کرد تا مرزهای کار خودش را بپیماید.

عشق و کار
در سال 1941 (برخی منابع می گویند 1942) ، پولاک در یک مهمانی با لی کراسنر ، یک هنرمند معاصر یهودی و یک نقاش تثبیت شده ، ملاقات کرد. وی بعداً از پولاک در استودیوی وی دیدن کرد و تحت تأثیر هنر وی قرار گرفت. آنها خیلی زود عاشقانه درگیر شدند.

در همین زمان ، پگی گوگنهایم ابراز علاقه به نقاشی های پولاک را آغاز کرد. در جلسه ای که وی با پیت نورمن نقاش داشت ، وی برخی از نقاشی های پولاک را که روی زمین افتاده بود دید و اظهار داشت که هنر پولاک احتمالاً اصلی ترین هنری است که آمریکایی دیده است. گوگنهایم بلافاصله پولاک را منعقد کرد.

کراسنر و پولاک در اکتبر 1945 ازدواج کردند و با کمک وام از گوگنهایم یک خانه کشاورزی در منطقه اسپرینگز در شرق همپتون ، در لانگ آیلند خریداری کردند. گوگنهایم کمک هزینه ای به کار پولاک داد و کراسنر وقت خود را صرف کمک به تبلیغ و مدیریت کارهای هنری خود کرد. پولاک از حضور دوباره در کشور ، در محاصره طبیعت ، که تأثیر زیادی در پروژه های او داشت ، خوشحال شد. او از محیط جدیدش و از همسر حمایتگرش انرژی می گرفت. در سال 1946 ، او انبار را به یک استودیوی خصوصی تبدیل کرد ، جایی که او همچنان به تکنیک "قطره ای" خود ادامه می داد ، رنگی که به معنای واقعی کلمه از وسایلش ریخته و روی بوم هایی که به طور معمول روی زمین قرار می داد ، می رود.

در سال 1947 ، گوگنهایم پولاک را به بتی پارسونز واگذار کرد ، وی قادر به پرداخت کمک هزینه ای به او نبود اما با فروش آثار هنری او پول می داد.

"دوره قطره ای"
مشهورترین نقاشی های پولاک در این "دوره قطره ای" بین سالهای 1947 و 1950 ساخته شده است. وی پس از نمایش در چهار صفحه ، در 8 آگوست 1949 ، در مجله Life محبوبیت زیادی پیدا کرد. در این مقاله از پولاک س askedال شد ، "آیا او بزرگترین نقاش زنده در ایالات متحده است؟" مقاله زندگی یک شبه زندگی پولاک را تغییر داد. بسیاری از هنرمندان دیگر از شهرت وی ابراز ناراحتی کردند و برخی از دوستان او ناگهان رقیب شدند. با افزایش شهرت وی ، برخی از منتقدان پولاک را کلاهبرداری خواندند که باعث شد حتی وی کارهای خودش را زیر سال ببرد. در این مدت او اغلب به کراسنر نگاه می کرد تا مشخص کند کدام نقاشی خوب است ، و قادر به ایجاد تفاوت نیست.
در سال 1949 نمایش پولاک در گالری بتی پارسونز به فروش رسید و او ناگهان به عنوان پردرآمدترین نقاش آوانگارد در آمریکا درآمد. اما شهرت برای پولاک خوب نبود ، که در نتیجه آن ، حتی از هنرمندان دیگر نیز بیزار شد توماس هارت بنتون ، معلم و مربی سابق او.