زندگینامه کمال الملک | بخش ششم

اسماعیل اشتیگنی ، دانش آموز و همكار كامل الملك ، معتقد است كه در دوره آخر زندگی وی ، هنگامی كه آكادمی هنرهای زیبا را تأسیس كرد ، بود كه كیفیت آثارش رونق گرفت. از نظر وی ، کارهای زیر شاهکارهای کمال الملک است. برای ترکیب آنها: "فالگیر بغدادی" (فلگیر بغدادی) ، "زرگر بغدادی" (زرگر بعدیدی ؛ نگاه کنید به شکل 9) ، کلبه روستایی (آن دهی) و "تالار آینه ها" " به عنوان پرتره: عکسهای سردار اسعد (شکل 4) ، Ḥājj Seyed Naṣr-Allah تقوی و سه عکس از خود پرتره های استاد. به عنوان مناظر: "باغ موشنک" (Bḡā-Moḡānak) ، "غروب خورشید شمیران و کوه البرز" (Ḡorub-e Šemirān و کوه البرز). آبرنگ: پرتره مولانا میرزا هادی خان شاونویس در محل کار ، و عکس سلفی کامال الملک (اتنی ، ص 16-18).

Ruʾin Pākbāz ، یک ستایشگر پرشور Kamāl-of-molk ، معتقد است که موفق ترین کار او بلافاصله پس از بازگشت از اروپا "گلداسمیت و شاگرد او" است ، که نشان دهنده ظرافت ، قدرت و مهارتی است که او در اروپا کسب کرده است ، نفوذ رامبراند. به دنبال این کار ، پاکباز معتقد است که کمال الملک دو نقاشی قدرتمند تولید کرده است که اوج کار او را تشکیل می دهد: "فالگیر یهودی" و "میدان کربالی" (Pākbāz ، ص 244-45).

ایدین آغداشلو در ارزیابی از آثار كامل الملك خاطرنشان می كند كه وی در ابتدای كار خود با نقاشی اوایل قاجار ، مثلاً در تكیای دولت ، علاقه نشان می دهد (شکل 3). در برخی از کارهای اولیه او ارتباط نزدیک با سبک Ṣaniʿ-al-Molk قابل ردیابی است ، به عنوان مثال در “Royal Musicians” ، که در آن چهره ها به راحتی در یک صفحه صاف در کنار یکدیگر قرار می گیرند. او به زودی درک عمیقی از درخشندگی ، تناوب و شدت استفاده از رنگ را که در بسیاری از مناظر و باغ های ایرانی ، بناهای سلطنتی و تالارها نمایان می شود ، که در آن احساس رنگی دلپذیر و ظریف ارائه می شود ، درک کرد. به احتمال زیاد ، بخشی از درک او از غنای رنگ در آثار استادانی از اوایل قرن نوزدهم مانند مهرعلی و میرزا بابی قابل ردیابی است (آغداشلو ، ص 231).
آغداشلو مشاهده می کند که مضامین موجود در آثار کمال الملک محدود است ، وی نقاشی های مذهبی یا حماسی را اجرا نکرده و آنچه در دوره های مختلف زندگی خود نقاشی کرده متفاوت است. آغداشلو می گوید ، وقتی این تابلو نقاشی مجلسی است ، طبیعتاً مواردی مانند چهره های شاهان ، شاهزادگان ، بزرگان ، نوازندگان و کاخ های سلطنتی را به تصویر می کشد. در اواخر این دوره است که کمال الملک به نقاشی انواع اجتماعی ، مانند "عمو آدق شیرازی" ("عمو آدق شیرازی") و "دست فروشان لباس دست دوم" (کهنه-فروغه) نیز علاقه نشان می دهد. به استثنای دو مورد ، او هیچ پرتره ای از زنان انجام نداده است. او نقاشی های متوسط ​​و کم کارتری را نیز تولید کرد ، به عنوان مثال ، "گربه و قفس قناری" (Gorba va qafas-e qanāri) و پرتره کپی "Beggars: مادر و دختر" (Mādar o doḵtar-e gadā). با این حال ، کمال الملک پس از بازگشت از اروپا مناظر زیبا و سرزنده ای را با جو و رنگ شعری تولید کرد. برخی از آثاری که وی در این دوره خلق کرده است قابل ذکر است: پرتره هایی از قاجار العود الملک ، سردار اسعد باطیگری و ایج نائرالله تقوی. او علاقه چندانی به صحنه های شهری نشان نمی دهد ، تنها اثر از این نوع میدان كربلا است (میدان كربالی ؛ آغداشلو ، ص 231).
هفت جدول زیر لیستی از 122 نقاشی را ارائه می دهد که از 73 نقاشی Kam ofl-al-Molk ساخته شده است ، همانطور که توسط خود هنرمند با کارهای اضافی از فهرست 75 تابلوی Kamāl-of-molk ، که در Kamāl-e منتشر شده است ، ساخته شده است. هنر (صص 213-366). همچنین لیستی از 102 اثر تهیه شده توسط کریمزاده تبریزی (سوم ، صص 1052-58) و لیستی از 37 اثر مورخ و 11 اثر بدون تاریخ ، و همچنین عکسهای 6 اثر به صورت رنگی که در مکتب کمال ارائه شده است - الملک (صص 10-11 ، 23-35). لازم به ذکر است که تعداد آثار کمال الملک باید بیش از 122 اثر باشد که در هفت جدول زیر ذکر شده است (برای برآورد 150 اثر از کمال الملک ، به کریم زوده تبریزی ، سوم ، ص 1052 مراجعه کنید) ، اگرچه او فقط 102 اثر را در لیست خود معرفی می کند). تنظیم مجدد آثار بر اساس ژانر انجام می شود.