زندگینامه کمال الملک | بخش پنحم

در ستایش طبیعت گرایی. روئیزین پاكباز ، كه مسحور نگاه طبیعی گرایانه كامل الملك بود ، معتقد است كه او در هنر ایرانی پیشرفت بزرگی كرد. وی اظهار داشت که بوم "تالار آینه" (Tālār-e eina ؛ شکل 2) نقطه آغاز هنر مدرن ایرانی بود. این ستون های "مکتب قاجار" را متزلزل کرد ، که طبق گفته Pkkbāz بر روی سنت های مینیاتور ایرانی متمرکز بود ، و به تدریج صرفاً به تقلید و غیر اصالت عقب می افتد. پاكباز معتقد است كه كامل الملك تا آخر عمر دنبال "تالار آینه" است. به این ترتیب ، کمال الملک پایان یک سنت و آغاز جدی جریان دیگری را که از هنر غربی الهام گرفته بود ، نشان داد. گرچه روند دریافت تأثیر از هنر غربی بسیار زودتر آغاز شده بود ، اما تأثیرات این هنر ، قبل از كامل الملك ، به نوعی در آثار نقاشان سنتی پارسی جذب می شد ، در حالی كه در آثار كامل الملك بود ، استانداردهای سنتی نقاشی ایران به تدریج کنار زده شد و هنجارهای هنر اروپا جایگزین شدند. Pkkbāz معتقد است که نقاشی سنتی ایران ، اساساً به دلیل نقوش عرفانی ، همیشه در یک فضای ضد طبیعت گرایانه حرکت کرده است. با این وجود ، به دنبال تلاش های پیشینیان خود در قبال ناتورالیسم ، كامل الملك كاملاً نماد نمادین را از طبیعت كنار گذاشت و به تدریج به یك نوع بالغ از ناتورالیسم پیش رفت (Pākbāz ، ص 241-42).

سوم آثار

ژانرها و کمیت آثار. کمال الملک ، یک هنرمند دقیق و با وسواس طبیعت گرایانه ، یک نقاش پرکار نبود (Qarābegiān ، pp. 81-92). آثار موجود وی در مجموعه ها و کاتالوگ ها و موارد ذکر شده در لیست های مختلف حدود 122 نقاشی شناخته شده است که طی 50 سال تولید شده اند ، که از اولین نقاشی تاریخ شناخته شده او در اواخر دهه 1880 ، هنگامی که او پرتره ای از Eʿteżād-al- تولید می کرد ، کشیده شده است. سالانا در حدود سال 1880 و پرتره ای از ولیعهد ناصرالدین میرزا در سال 1881 ، هر دو از عکس های آنها (Kamāl-of-molk، p. 28؛ Zoka، 1997، p. 7؛ تصویر دوم در Sohayli-Ḵᵛānsāri چاپ شده است) ، ص 247) ، تا آخرین کارهای او در اوایل دهه 1930 (بعضی از آنها به دلیل وخیم شدن دید او ناتمام ماندند). آثار کمال الملک باید بیش از 122 اثر شناخته شده باشد ، و برخی از آنها بدون تولید لیستی از 150 نقاشی او ، به 150 اثر اشاره کرده اند (به زیر مراجعه کنید). آثار کمال الملک عمدتاً در ژانرهای پرتره درباریان و مقامات (44 نقاشی) ، مناظر (37 نقاشی) ، ژانرهای اجتماعی (18 نقاشی) و کاخ های سلطنتی (6 نقاشی) است. وی همچنین تعدادی پرتره از دوستان و همکاران و بررسی مدل های برهنه تهیه کرد و همچنین در زمان حضور در فلورانس و پاریس از آثار استادان کلاسیک کپی برداری کرد (حدود 13 نقاشی). آثار او شامل بومي از ميدان كربالي است كه تنها اثر وي با مضمون شهري را تشكيل مي دهد (شكل 10). وی هیچ اثری با موضوعات مذهبی و تاریخی تولید نکرد و فقط چند نمونه از زندگی مرده (به جدول 8 در زیر مراجعه کنید).
کارهای کمال الملک را می توان به سه دوره تقسیم کرد: قبل از سفر او به اروپا (97-1880) ، در طول تحصیل و کار در فلورانس و پاریس (1901-1897) و پس از بازگشت از اروپا (322-1901) . برخی از نقدهای هنری - از شاگردان و وفاداران وفادار وی گرفته تا برخی از منتقدان آثار وی - معتقدند كه بیشتر آثار كامل الملك قبل از تحصیل در موزه های اروپا ممكن است "متوسط" تلقی شود ، اما بعد از وی بازگشت از اروپا (اِت pنی ، ص 16 ؛ پكباز ، ص 243-44 ؛ آغداشلو ، ص 231). پاكباز معتقد است كه حتي در دوره اول آثار كامل الملك به تدريج از تكنيك ضعيف تري در انعكاس طبيعت به تكامل بالاتري پيشرفت كرده و وي را قادر مي سازد تا از مدل هاي طبيعي دقت ارائه كند (Pākbāz ، p. 243).

ارزیابی آثار. كامل الملك با ارزيابي از كارهاي خود مشاهده كرد كه او از شاوانه سبكرنيا ، تالار آينه ها (الين صنعا ؛ به تصوير 2 نگاه كنيد) ، خودنگاره خود و ميدان كربالي (ميدان كربالي) نگاه مي كند. 1 و 10) به عنوان شاهکارهای او. وی می افزاید: "تابلویی که از میدان کربالی ساخته ام شبیه نقاشی های مکتب رامبراند است" (Kamāl-of-molk، pp. 36-37). در فرصتی دیگر ، وی همچنین از Takiya-ye Dewlat (شکل 3) ، مناظر دره Zānus (شکل 6) ، Dob Dor Doqolu (شکل 7) ، Rammāl (شکل 8) و چشم انداز Lār به عنوان کارهای مورد علاقه خود نام برد. او تمایل خود را برای گرفتن عکسهایی از برخی از پرتره های خود ، از جمله عکس های ناصرالملک ، معیرالدوله ، ووق الدوله (شکل 5) ، شانیچ الدوله و اتبک (امین-) نشان داد. al-Solṭan) ، و منظره ای که تهران را به کوه Bibi Šahrbānu نشان می دهد همانطور که از سقف کاخ Ṣāḥebqerābiya دیده می شود (نامه ای از Kamāl-of-molk به میرزا علی خان مأمودی ، در Sohayli-Ḵvānsāri ، ص 140-41).